Istnieją dwie główne techniki filcowania: na sucho i na mokro, wełna której używamy do każdej metody filcowania różni się swoimi właściwościami.
Do filcowania wykorzystują zwykle wełnę barwioną – cienką, półcienką i grubą, im mniejsza liczba mikronów, tym bardziej cieniutka i delikatniejsza jest wełna. Wełna może być także zgrzebną lub czesaną.
Wełna zgrzebna – to mieszanka krótkich włókien wełny ułożonych w rożnych kierunkach w warstwy za pomocą specjalnej maszyny z igłami – gręplarki, dzięki temu powstaję płótno które później zwija się w rulon. Grubość takiego włókna zwykle wynosi od 25 do 30 mikronów.
Wełna czesankowa (gręplowana taśmowo)- to starannie wyczesana na specjalnej maszynie wełna bez ości. Wszystkie włókna są ułożone w jednym kierunku w taśmę, dlatego podczas filcowania wełnę należy układać warstwami prostopadle do siebie, wtedy wełna będzie bardziej podatna na sfilcowanie. Jest to najwyższej jakości cienka lub półcienka wełna, która idealnie nadaje się do filcowania na mokro oraz do techniki nunofilc. Używając tej metody można sfilcować różnorodne, ciekawe i delikatne wyroby m.in.: szale, chusty, ubrania oraz rękawiczki.
Do filcowania na sucho najlepiej nadaje się gruba lub pół cienka zgrebna wełna: nie pęknie podczas tego procesu. Dzięki włóknom ułożonym w różnych kierunkach zgrzebna wełna idealnie filcuje się igłą.Wełna czesankowa będzie musiała zostać dobrze wymieszana przed filcowaniem, w przeciwnym razie jej włoski nie połączą się pomiędzy sobą dobrze. Jeżeli dopiero zaczynasz swoją przygodę z filcowaniem lepiej weź wełnę zgrzebną, łatwiej sobie z niej poradzisz.
Do podstawy zabawek często używają niedrogiej, niebarwionej wełny, która została poddana tylko minimalnej obróbce.
Do metody suchej nadają się również i inne rodzaje wełny: Corridale – elastyczna, niezbyt cienka i prosta wełna; Merino – wysokiej jakości i dość droga wełna, idealna do nakładania wierzchniej warstwy na wyrob; Kaszmir – wykorzystują głównie do dekorowania.
Wełna do filcowania na mokro:
Jak wspomniano wcześniej, każda wełna różni się grubością – im mniejsza liczba mikronów, tym cieńsza wełna (od 14 do 24 mikron).
Czesanka z merynosów – jest to szczególnie ceniona wełna z nowozelandzkich i australijskich owiec rasy Merynos. To wysokiej jakości bardzo cienka wełna, z której można uzyskać bardzo delikatny filc. Idealnie nadaje się do filcowania na mokro, ma też swoje zastosowanie w technice nunofilcowania.
Corridale – jest to wełna o lekkim połysku, która sprawia, że produkt jest gęstszy i cięższy oraz sprawia wrażenie lekko kłującego materiału. W technice filcowania na mokro stosuje się go zwykle mieszając go z wełną Merino.
Wensleydale – jest to wełna, która pochodzi z Anglii. Owce tej rasy charakteryzują się długimi lokami, dzięki którym wełna jest jedwabista. Długość loków owiec Wensleydale wynosi od 30 do 36 cm, a wełna takich owiec ma różne barwy takie jak: brązowa, czarna, biała albo srebrna. Srebrny kolor wełny jest najrzadziej spotykanym. Z takiej wełny można sfilcować bardzo piękne, przewiewne, ażurowe szale zwane pajęczynkami.
Wełna zgrzebna również nadaje się do filcowania na mokro, dość szybko filcuję się, za jej pomocą można uzyskać płaską i gładką powierzchnię, idealnie nadaje się do robienia zabawek, filcowanych butów, torebek, dywaników. Jednak lepiej jej nie używać do delikatnych i cienkich wyrobów.